آببندی قالب های TRIM شامل دو دسته می شوند که جداگانه توضیح داده خواهند شد.
الف : آببندی زیر پرس تولیدی و در حین تولید که برای اینکار بهترین روش آن است که محل آسیب دیده را با خشکه نرم جوشکاری کرده و بعد از سنگ کاری اولیه و صاف کردن محل جوش شده ، بوسیله یک قطعه و سوزن خط کش ، خط TRIM را در ناحیه آسیب دیده و جوش شده مشخص می کنیم و سنگ کاری را نزدیکی خط کشیده شده ادامه می دهیم .سپس محل جوشکاری شده را بوسیله طرف مقابل که سخت تر است می تراشیم و لبه برش را ایجاد می کنیم .
سپس در زیر لبه برش از فاصله 2-5mm به بعد ، اقدام به خالی کردن می کنیم . پس از اتمام تولید ، محل آسیب دیده را بصورت اساسی و در زیر پرس آببندی به روشی که بعدا” گفته می شود ، با جنس سخت جوشکاری کرده و آببندی می نماییم .
آببندی قالب های TRIM تولیدی آسیب دیده پس از تولید :
ابتدا محل آسیب دیده را چه سنبه و چه ماتریس ، پخ ( حدود5*8mm) زده و سپس با الکترود سخت جوشکاری کرده و بعد از جوشکاری اقدام به سنگ زدن می کنیم تا یک سطح یکنواخت و عاری از مک و نیز کسری احتمالی ، به ما بدهد .
در صورتیکه مستر آسیب دیده باشد ، سطح آن را با پنل نیز آببندی می نماییم سپس با قرار دادن لاتون در زیر استپ قالب به اندازه ای که محل ترمیم شده روی سنبه یا ماتریس ، با طرف مقابل تماس پیدا نکند اقدام به جفت کردن قالب نموده بطوریکه کفشک آسیب دیده در پایین قرار گیرد تا در موقع سنگ کاری زیر پرس دچار مشکل نشود و سپس آنرا به پرس آببندی قالب های TRIMمنتقل می کنیم و برای بستن قالب به پرس ، فشار پرس را حداقل کرده تا به استپ ها و لاتون های زیر آنها در موقع پایین آوردن پرس ، صدمه وارد نشود .
بعد از تنظیم قالب روی صفحه پرس و پایین آمدن صفحه پرس و جفت کردن آن با قالب ، ابتدا کفشک بالا را بسته و چندین مرتبه پرس را بالا و پایین کرده تا راهنماها آزادانه در بوش حرکت کنند.
برای آببندی قالب های TRIM با جفت کردن قالب ، کفشک پایین را ثابت می کنیم .بعد از بستن، قالب را از هم جدا کرده و اقدام به موم گذاری روی لبه آسیب دیده می نماییم که برای اینکار ابتدا مقدار کمی موم را با فشار روی لبه برش ترمیم شده می مالیم تا به آن کاملا” بچسبد.
بعد مقداری موم را برداشته و با کف دست بصورت استوانه ای شکل در آورده و آن را روی لبه مرمت شده قرار می دهیم و با کمی فشار آن را تخت کرده و به موم مالیده می شود زیرین می چسبانیم .
سپس اقدام به زدن رنگ آببندی قالب های TRIM در لبه طرف مقابل کرده و بعد لاتونهایی با ضخامت یکسان و تعداد مساوی برای چهار گوشه قالب انتخاب می کنیم بطوریکه لبه بالا با موم تماس پیدا کرده و روی آن خط بیاندازد. بعد از اثر گذاری روی موم ، محدوده خط برش مشخص می شود و اقدام به سنگ کاری زیر خط برش می کنیم تا نزدیک خط برش شویم.
این کار را با کم کردن لاتونها به مقدار 0.5mm به ازای هر دو تا سه بار بالا و پایین کردن پرس و خط اندازی جدید روی موم و سنگ کاری تا نفوذ کامل سنبه و ماتریس در هم ، ادامه می دهیم .بعد از نفوذ دو لبه برش اقدام به داغ گیری و کلرنس مطلوب را بر اساس ضخامت ورق ایجاد می کنیم .
کلرنس برای ورقهای 0.8,0.6 همان حد داغ گیری و آزادانه حرکت کردن سنبه و ماتریس می باشد وبرای ضخامت بالا بایستی کلرنس را با فیلر بعد از هر بار سنگ زدن در اطراف قالب ، کنترل نماییم تا به حد مطلوب برساینم .
لازم به ذکر است که پس از عمل نفوذ و داغ گیری ، برای اطمینان از برش مطلوب ابتدا ورق کاغذ یا کاغذ A1 و یا ورق مصرفی را برش زده و پس از اطمینان از برش مطلوب اقدام به اتمام کار و پولیشکاری سطح لبه برش می نماییم .
نکته مهم:
در سنگ کاری لبه TRIM و برش ، حالت عمود سنگ زدن و دقت قالبساز بسیار حایز اهمیت می باشد زیرا اگر نتواند عمود سنگ کاری کند ممکن است زیر لبه برش را خالی کرده و تنها به صورت خالی یک لبه برش ایجاد نماید که با اولین تیز نمودن قالب شروع به پلیسه کردن نماید و نیز ممکن است با عدم دقت در حین کار ، به لبه برش آسیب برساند .مساله دیگر در قالبهای برش ارتفاع سطح عمود زیر لبه برش می باشد که در شرکتهای مختلف استانداردهای مختلفی وجود دارد .
مثلا” شرکت PCI فرانسه 10-15mm را توصیه نمودند در حالی که گروه MESOD کره 3-5mm را ملاک عمل خود قرار می دهد و از آن فاصله به بعد را بصورت مورب و با زاویه ای حدود 0.5 درجه خالی می نمایند ولی مقدار زمان حدود 10mm می تواند باشد زیرا در صورت زیاد بودن به علت حرکت لبه برنده روی سطح عمود ، به خاطر لقی پرس آسیب می بیند و نیز در صورت کم بودن در اثر تیز کردن مداوم به سرعت زیر کار خالی شده و قالب به پلیسه می کند .
در ضمن اگر سطح عمود زیر لبه برش در قسمت ماتریس که تکه تکه می باشد سالم باشد ، می توان با استفاده از گونیا کاری روی صفحه صافی و استوانه و رنگ آببندی قالب های TRIM قسمت جوش را تا حد امکان آببندی کرده و تنها برای تست به زیر پرس برد.
گروه PCI فرانسه در هنگام آببندی لبه برش قالبهای X9 روشی به شرح زیر داشته اند:
این مورد در مواقعی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
ابتدا با سوزن خط کش از روی لبه برش مقابل محدوده لبه برش را مشخص نموده و بعد از کلفت کاری و نزدیک شدن به خط مورد نظر ، قالب را جفت کرده و بر روی سطح برش مقابل رنگ آببندی زده و با حرکت دادن تکه ماتریس مرمت شده در جای خود و تماس آن با سنبه ، عمل آببندی را انجام می دادند. واین کار را تا تماس کامل سطح ماتریس و سنبه و جارفتن پین ها ، به صورت آزاد ادامه می دادند.
البته شایان ذکر است که در پشت تکه های ماتریس ، استپ وجود نداشت و تنها با پین از حرکت آنها جلوگیری می کردند و برای آببندی ماتریس ، مورد استفاده قرار می گرفت و برای آببندی سنبه و قطعات یک تکه ، بهترین روش ، روش فوق می باشد.
سنبه و ماتریس پانچ
آیتم های ردیف D12 و D13 چک شیت
