فهرست مقاله
آببندی تیغه های برش
آببندی تیغه های برش عبارتست از مجوعه كارهايي كه جهت نفوذ سنبه و ماتريس قالبهاي برش و پانچ در داخل هم ، براي عمل برش انجام مي شود كه اين نفوذ بايستي بدون درگيري بوده و قطعه مورد نظر بدون پليسه و تغيير فرم باشد.
براي رفع در گيري بين سنبه و ماتريس بايستي پس از نفوذ ، اقدام به جاافتادگي كنيم كه اين كار از طريق رنگ كردن با ماژيك و يا جوهر و حركت نفوذي سنبه و ماتريس در داخل هم صورت مي گيرد
پس از نفوذ و جداسازي قالب چه کار هایی انجام می دهیم
مناطقي را كه رنگ پاك شده است ، با سنگ فركانس رفع مي كنيم و تا زمانيكه رنگ بدون آسيب بماند ، اين كار را ادامه مي دهيم و اين رفع در گيريها در كند شدن و شكستن تيغه هاي لبه برش بسيار موثر است چون دو لبه برش بدون ساييدگي از كنار هم عبور كرده و عمل برش صورت مي گيرد.
کار های لازم براي بدست آوردن يك قطعه بدون پليسه
برای این کار بايستي بدون سنبه و ماتريس كلرنس لازم را ايجاد كنيم و همچنين كلرنس بيش از حد مجاز نيز باعث پليسه در قطعه مي گردد و كلرنس مجاز بسته به جنس و ضخامت ورق مي باشد.
در قطعات حساس كه اندازه آنها مهم است ، ايجاد اين كلرنس بر روي سنبه و ماتريس اهميت دارد زيرا اگر برعكس صورت گيرد قطعه از اندازه اصلي و مجاز خارج مي گردد . بطور كلي در صورتيكه سوراخ و يا محل برش سنبه مهم باشد كلرنس را روي ماتريس اعمال مي كنيم و سنبه را به اندازه خواسته شده مي سازيم .
ماتريس به اندازه كلرنس بزرگتر از سنبه ساخته مي شود و اگر قطعه برش خورده درون ماتريس بلانك براي مهم باشد ، ماتريس را به اندازه خواسته شده ساخته و به سنبه كلرنس مي دهيم. ( سنبه به اندازه كلرنس كوچكتر از ماتريس ساخته مي شود.)
در هنگام ايجاد كلرنس بايستي دقت شود كه اين مقدار لقي بيش از حد مجاز نباشد چون در اين صورت قطعه به جاي برش خوردن در حالت كشيده قطع مي شود و پليسه ايجاد مي گردد.
در صورتيكه پليسه ايجاد شده به حالت يكنواخت و سايشي بوده و مقطع برش خورده براق و ساييده شده باشد ، پليسه بخاطر كم بودن كلرنس است در غير اينصورت پليسه بخاطر لقي بيش از حد سنبه و ماتريس مي باشد كه اين فضاي اضافي با عملياتي نظير جوشكاري و يا جلو كشيدن يكي از لبه ها در صورت امكان رفع مي گردد.(در موارد خيلي ضروري و بعلت نداشت زمان در حين توليد ، مي توان از روش حرارت دادن و چكش كاري يكي از لبه ها نيز استفاده كرد كه اين كار صحيح نمي باشد و براي رفع موقتي در مواقع خاص توصيه مي شود.)
اصولا” طبق تئوري برش براي بدست آوردن يك قطعه بسيار عالي بايستي 1/3t ضخامت ورق بريده شود و 2/3t مابقي در اثر اعمال نيروي برش قطع گردد. به همين دليل است كه سطح مقطع برش خورده در 1/3t شفاف و در مابقي مات مي باشد.
براي بدست آوردن يك قطعه بدون تغيير فرم ، ابتدا بايستي مستر و الگوي اصلي كه معمولا” سنبه بوده و در روي كفشك پايين است را در اطراف ناحيه برش كاملا” با قطعه عمل ماقبل ، آببندي سطحي و فرم نموده و سپس اقدام به آببندی تیغه های برش (لبه برش) مي نماييم .
براي اينكه آببندي سطحي مستر آسيب نبيند و كمتر احتياج به ترميم داشته باشد بايستي هميشه لبه هاي برش سنبه ، سخت تر از ماتريس با شد.
همچنين مي توان آسيب ديدگي لبه هاي ماتريس را با سنگ زدن و كم كردن ارتفاع برطرف نمود زيرا برروي ضايعات تغيير فرم ايجاد خواهد شد و اين مهم نمي باشد ، ولي مي توان لبه هاي پريده سنبه را با سنگ زدن اصلاح كرد زيرا بعد از سنگ زدن ، بر روي قطعه نيز تغيير فرم خواهيم داشت كه صحيح نبوده و حتما” بايستي مرمت شده و آببندي سطحي گردد و سپس از لحاظ لبه برش آببندي گردد. تيز كردن سنبه و يا مستر باعث تغيير فرم قطعه نيز مي گردد و بنابراين تيز كردن مستر فقط به مقدار بسيار كم در حد سنگ دستي زدن ( دهم ميليمتر ) مجاز است ولي مي توان ماتريس را به
اندازه أي كه ممكن باشد تيز نمود بشرط آنكه لبه برش حذف نشود.
