انواع تیغه ها

تیغه ها را از نظر جنس می توان به چند دسته تقسیم کرد که مهمترین آنها عبارتند از :

تیغه های پایه فولادی ( فولاد ریختگی ) :

که کل تیغه از جنس فولاد سخت شونده می باشد که بوسیله ریخته گری فرم اصلی تیغه را ایجاد می کنند و معمولا” برای قالب هایی با تیراژ تولید بالا از این جنس فولاد استفاده می شود .

پایه چدن خاکستری :

که از چدن خاکستری استفاده می گردد سپس با الکترودهای مخصوص که      دارای سختی لازم می باشند جوشکاری می گردند. و برای قالبهایی با تیراژ متوسط استفاده می گردند.

پایه چدن سفید :

که به چدن قیچی نیز معروف می باشند که سختی بالایی دارند ولی قابلیت جوشکاری آنها بسیار ضعیف می باشد لذا برای تولید با تیراژهای پایین استفاده می گردند.

D5تیغه های برش

تعریف: یکی از انواع تیغه های برش که در قالبهای مرحله ایی که برای تنظیم گام و حرکت نوار ورق استفاده می شود تیغه های ساید کاتر می باشند.

عملکرد:

معمولا” در قالبهایی که قطعه خام به صورت نوار ورق است ( در قالبهای مرحله ای) قرارها و استپ ها ی دقیقی نیاز می باشد تا قطعه نهایی دارای ابعاد و اندازه های صحیح باشد به همین دلیل بعضی مواقع از تیغه های ساید کاتر استفاده می شود که با بریدن کنار ورق به اندازه یک گام مقدار حرکت نوار ورق را تنظیم می کند.

تیغه های ساید کاتر می بایست دارای سختی مناسبی باشند و همانند تیه های برش دارای کرنس مناسب باشند .

نکته مهم : کنار های تیغه های ساید کاتر باید به صورت R مناسبی ساخته شوند تا هم از نظر شکستن تیغه ها جلوگیری شود و هم ازپلیسه کردن قطعه.

D7,8-سنبه و ماتریس برش :

برای بریدن قسمتهای داخلی ( همانند قطعات داخلی ) یک قطعه به اشکال مختلف از سنبه و ماتریس برش استفاده می گردد که عملکرد آنها همانند تیغه های برش می باشند.

 

D9,10-تیغه های ضایعات بر:

در قالبهای تریم معمولا” قسمتهای بریده شده (ضایعات )بسیار بزرگ می باشند که جابجایی و جداشازی آنها از قالب مشکل می باشد لذا سعی می شود که این قسمتهای به قطعات کوچکترتبدیل شوند به همین دلیل از تیغه های ضایعات بر استفاده می شوند که روش عملکرد و آببندی آنها مانند تیغه های برش می باشد.

 

D15-تیغه های دندانه ای:

در قالبهای برش تیغه هایی وجود دارد که به صورت زایده و یا دندانه ای می باشند که معمولا” به صورت جداگانه بر روی تیغه ها نصب می گردند و قابل تعویض می باشند.

عیب یابی و نحوه رفع عیب تیغه های برش :

بطور عمده عیوب زیر در تیغه های برش روی می دهد :

1-لب پریدگی:

در ماتریسها و سنبه های بزرگ در صورت بروز چنین عیبی می توان بوسیله جوشکاری لبه معیوب را ترمیم نمود .سپس آببندی را انجام داد.

2-عدم وجود کلرنس مناسب بین سنبه و ماتریس :

در صورتیکه کلرنس بیش از حد مجاز باشد بر روی قطعه پلیسه ایجاد می گردد که در اینصورت باید به طور مناسب آببندی انجام پذیرد.

(نحوه آببندی تیغه های برش در انتهای این جزوه به طور کامل شرح داده شده است .)

3-محکم نبودن پیچ ها و پین ها:

که کلیه تیغه ها باید آچار کشی شوند.

 

4-عدم تاب برداشتگی :

 

بعضی مواقع در هنگام جوشکاری تیغه ها ، به دلیل عدم رعایت نکات مربوطبه جوشکاری تیغه ها ( مانند پیشگرم ، پسگرم و …) و همچهین عدم استفاده از پشت بند ، سبب تاب برداشتگی تیغه می شود که باید در هنگام آببندی تیغه ها این نکات را مدنظر داشت

5-کنترل عبور ضایعات :

پس از برش قطعه توسط تیغه های برش و سنبه ماتریسهای پانچ ضایعات از قطعه جدا شده و به سمت ظرف ضایعات یا ضایعات ریز هدایت می گردد. برای اینکه ضایعات براحتی از تیغه جدا گردد معمولا” یک شیب ملایم ( در حدود 2-3 درجه ) در ماتریس ایجاد می کنند در صورتیکه خروج ضایعات به سختی صورت پذیرد سبب صدمه دیدن تیغه ها می گردد. که بعد از هر تولید مسیر عبور ضایعات باید بررسی شود.